PitaPata Cat tickers

woensdag 4 september 2013

Stress door werkmannen

Vandaag kwam er een bedrijf voor de kozijnen. Ramen moesten open en de balkondeuren moesten er tijdens de werkzaamheden uit. Met 3 snelle jonge katers die van werkgeluiden als boren e.d.. ook nog super bang zijn, is dat een nachtmerrie. De mannen zouden rond 12.30 komen, dus was het plan om om 12.00 uur de poezen op te gaan sluiten in de badkamer, ruim op tijd. In de badkamer is het misschien niet zo leuk, maar het is groter dan de bench en er zijn geen ramen, dus een prima plek om even de poezen een paar uurtjes veilig onder te brengen. Maar de mannen stonden echter al om 11.00 uur al voor de deur. Ik zei dat ik nog even de poezen moest opsluiten maar omdat de meneer gelijk achter mij aan liep en de poezen door hadden dat er iets ging gebeuren was er gelijk paniek in de tent. Ik kreeg Guusje zonder veel moeite in de badkamer, maar Robin en Freek niet.

Eerst zat Robin onder de bank en Freek in een van de slaapkamers, en later was het anders om. Na de etenspauze van de werkmannen, moest de balkondeur van de woonkamer eruit en met Freek onder de bank af dat geen prettig gevoel. Grote kans dat hij was blijven zitten omdat hij zo bang was, maar het risico was te groot om hem te laten zitten, dus moest Freek onder de bank vandaan. Nadat alle ramen nieuwe rubbers hadden gekregen en de balkondeur van de slaapkamer was gedaan hadden de heren pauze. Terwijl zij pauze hadden heb ik Freek onder de bank vandaag gehaald. Maar als Freek bang is, issie bang en blijft hij zitten waar hij zit. Toch heb ik hem met een lekker snoepje onder de bank vandaan weten te lokken. Eigenlijk mag hij dat niet hebben i.v.m. zijn dieet, maar nood breekt wet. Freek naar de achterste slaapkamer gebracht die al gedaan was. Robin die in de derde slaapkamer zat wilde ik ophalen, maar die kon ik niet vinden. Hij is een meester in verstoppen en even dacht ik dat hij toch kans gezien had om te ontsnappen, terwijl ik eigenlijk wel wist dat dit niet kon. Gelukkig vond ik hem snel en bracht hem bij Freek. Toen Guusje, die het minste stress had omdat hij al snel in de badkamer zat en van het hele gebeuren niets heeft meegekregen, uit de badkamer bevrijd en bij zijn broers gezet. Bakje water staat in die kamer altijd en met een groot bed om op te liggen en van de stress te bekomen konden ze het wel een tijdje uithouden.

Na nog een uurtje werk waren de heren klaar en konden de poezen weer uit de kamer. Guus zag ik al snel maar Robin en Freek waren nergens te bekenen, die zaten onder de bank in de slaapkamer, maar niet voor lang en schichtig liepen ze met kleine pootjes rond het huis om te kijken of des kust veilig was en al snel keerde de rust weer terug. Dit was wel een wijze les, voortaan als er werkmensen komen de poezen moeten even op een veilige plek zitten, breng ik ze daar een. Enkele uurtjes langer in een kamer zitten is minder stressvol voor ze dan hoe het vandaag ging. En voor hun personeel is het ook een stuk rustiger.

2 opmerkingen:

  1. Arme poezenkinders. Hoop dat ze snel weer zichzelf zijn meis.
    Zo zielig dat paniekerige gevoel voor ze.
    Knuffels
    Wil

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ingrid, meis, ben je gestopt met bloggen??
    Lijkt me dat je genoeg mee maakt met die belhamels van je.
    Liefs
    Wil

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reactie.