Kattenlogica 2

Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan.

 

Siësta

 

Vandaag is het drietal 7 maanden oud.

Bijna 7 maanden oud

Aanstaande zondag zijn Robin, Freek en Guusje alweer zeven maanden oud. De tijd gaat snel en ze groeien zo hard dat ze al een tijdje geleden voer voor volwassen katten mogen hebben van de dierenarts. Maar omdat ik nog een grote zak kittenvoer had, krijgen ze dat nog steeds. Volgende week ga ik volwassen voer met het kittenvoer mengen om ze langzaam te laten wennen.

Het is alweer een tijd geleden dat ik hier foto's van de draken heb geplaatst. Het zijn met recht draken en geen draakjes meer, want ze groeien als kool. En ook zijn ze behoorlijk ondeugend en halen veel kattenkwaad uit, er is al genoeg gesneuveld en de eerste behangreparatie is al uitgevoerd ;-). 

Guusje

Robin

Freek

Even oefenen

Volgende week moeten Freek, Robin en Guusje enige tijd in de bench doorbrengen. Ze gaan er al regelmatig in en spelen of slapen dan. Maar altijd staat het deurtje op, want ik sluit ze natuurlijk niet op als het niet nodig is. Vandaag heb ik, toen ze alle drie in de bench waren, het deurtje wel even dicht gedaan om te zien hoe ze zouden reageren. Wel....ze reageerden niet. Misschien hadden ze, door het spelen, nog niet goed in de gaten dat het deurtje dicht was of ze vonden het niet erg, maar het deed ze niets.

Naar verwachting zitten ze volgende week enkele uren in de bench en dat is natuurlijk een groot verschil met een paar minuten. Maar ik heb er vertrouwen in dat het goed zal gaan. Ze zitten dan tenslotte niet alleen in de bench en kunnen het gedrieën goed vinden. Met voldoende speelgoed, eten en drinken zal het allemaal best goed komen en zijn die paar uurtjes goed te doorstaan zijn.

Pakketje voor de heren

 

 

 

 

 

 

 

Over  een week of twee komen er mensen van de woningbouw wat klussen doen. Drie kleine, snelle, ondernemende, nieuwsgierige poesjes, die vlak voordat een deur dicht gaat er nog even doorheen glippen, en werkmensen die in en uit lopen, met open voordeur, is geen goede combinatie. Daarom een plek om de heren (poezen, niet de werkmensen ;-) ) even op een veilige plek te houden. Normaal blijft de deur van de bench gewoon open en kunnen Freek, Robin en Guusje zelf uitmaken of ze er in gaan of niet, alleen als er veel in en uit gelopen wordt gaat het deurtje even dicht. De bench is ook handig voor als een van de poezen ziek is en verzorgd moet worden of rust moet houden, alleen hoop ik hem daar nooit nodig voor te hebben.

Als kool

Robin, Freek en Guusje groeien als kool. Ze zijn echte peuterpoezen geworden en worden met de dag ondeugender. Zonder problemen springen ze op banken, stoelen, bedden en lage tafels. En via, via is nu bijna elke plaats waar ze heen willen te bereiken. Ik moet uitkijken met wat ik waar neerleg, voor ik het wist deed de hoofdtelefoon van mijn mp4 het niet meer, omdat er een kabelbreuk in zat. ;-). Goede les om die niet meer zomaar op tafel te laten liggen.

Wanneer ze niet in de klimpaal liggen te slapen, is er altijd wel eentje in de buurt. Zit ik op de bureaustoel, dan willen ze erbij en meestal ligt er wel een of twee achter me. Zit ik tv te kijken of te lezen dan ligt er altijd wel eentje op schoot. Maar vaak liggen ze alle drie bij me. Ze zijn gelukkig heel sociaal en aanhankelijk. In het begin hielden Guusje en Freek nog wat afstand, maar dat is helemaal over. Zodra er iemand binnenkomt, wordt diegene door de drie musketiers gelijk begroet, besnuffeld en soms zelfs vrolijk besprongen ;-). Zodra er mensen in de hal zijn, lopen de poezen al naar de kamerdeur, ha, mensen lijken ze te denken. Leuk! Dan willen ze geaaid en geknuffeld worden en het liefste zo lang mogelijk. Wil je me optillen, geen probleem, graag zelfs. En Guus kruipt gelijk op schoot als hij de kans krijgt. Ze willen overal bij zijn en alles in de gaten houden, nieuwsgierig dat ze zijn. Het gaat dus super met ze en morgen zijn Freek, Guusje en Robin hier alweer vijf weken. Tijd vliegt voorbij met ze.

Robin en de laptop

Robin "helpt" graag als ik achter de laptop zit. Het maakt niet uit of ik lui op de bank zit of bij de eettafel, Robin vindt het leuk om op de laptop te zitten. Als ik hem eraf zet, is hij net zo snel weer terug. Hij maakt er gewoon een spelletje van. Soms probeert hij de muisaanwijzer te pakken, soms kijkt hij mee naar een filmpje van de poezen, maar meestal gooit hij roet in het eten ;-). Dan krijg ik series letters die ik niet nodig heb, ligt hij languit op het toetsenbord zodat ik niets meer kan. Of ik krijg allerlei pop-ups van help programma's, is mijn tekst opeens weg of verdwijnen pagina's in het niets. Dit is alleen maar lastig en soms erg leuk, maar niet erg. Erger is dat, zoals vanavond de muis opeens helemaal niets meer doet. Ik kon er totaal niets meer mee doen, dus gekeken waar het aan lag. Na een tijdje van alles geprobeerd te hebben, deed de muis het gelukkig weer. Het bleek dat Robin op twee knoppen tegelijk was gaan zitten.

Inmiddels weet ik dat ik belangrijke dingen als internetbankieren en mail versturen niet moet doen als Robin in de buurt is. Het lijkt me veiliger om dat op andere momenten te doen. Maar het is stiekum wel leuk om te zien hoe vasthoudend hij is als hij op de laptop wil zitten of geknuffeld wil worden. Soms is het jammer dat ik geen vier armen en handen heb. Twee om te typen en twee om Robin vast te houden. ;-)

Robin zit op de laptop en kijkt naar het stoeifilmpje van gisteren

Robbertje stoeien

 

Soms gaat er niets boven een broedelijke stoeipartij

Een eneverende middag

Vanmiddag hadden Guusje, Robin en Freek hun eerste afspraak bij de dierenarts. Ze zijn ruim negen weken oud en het was de hoogste tijd om nagekeken te worden en gestoken geworden door twee naalden. Eentje voor de eerste inenting en eentje voor een chip. Ze gingen met interesse in de vervoersbox, maar op het moment dat het deurtje dicht ging, hadden ze door dat het ernst was. In de auto werd een hoop zielig gemauwd en werden diverse pogingen ondernomen om uit de vervoersbox te komen, iets wat natuurlijk niet lukte. Robin kwam er wat gehavend uit. Niets ernstig, maar hij had een kras op zijn neus.

Bij de dierenarts viel het allemaal mee, kan ik rustig zeggen, want ik stond erbij en keek ernaar ;-). Ze werden gewogen, nagekeken en kwamen de drie draakjes in aanraking met de eerder genoemde naalden. Alleen Freek piepte even toen hij een chip kreeg, maar verder hebben ze zich keurig gedragen. Ze werden alle drie goed bevonden, ze zijn tip-top in orde en kregen na afloop een bewijs van goedkeuring mee in de vorm van een dierenpaspoort.

Thuis gekomen was het bijkomen van de ervaringen en hebben hebben Guus, Robin en Freek een tijd geslapen om alle nare ervaringen een plekje te geven.

Freek en Guus uitgeteld na thuiskomst

Robin is ook heel moe

 

'Bewijs van goed gedrag'

Mandje met poezen

Touwtje van het licht

 

Het touwtje voor het licht in de badkamer

is wel erg leuk.

Twee maanden oud

Vandaag zijn Guusje, Robin en Freek twee maanden oud. Gisteren was het een week geleden dat ze hier kwamen wonen en het gaat prima met hen. Ze lopen door het huis alsof het van hen is en ik heb vorige week niet het idee gehad dat ze hun moeder missen. Eten gaat prima, net als drinken. Ze zijn regelmatig heel actief en rennen gedrieën door het huis en onderzoeken van alles en alles wat beweegt moet bekeken en besprongen worden.
Robin komt regelmatig naar me toen en wil dan opgetild en geknuffeld worden. Hij kan ook uren op schoot liggen en spelen. Guusje en Freek hebben dat nog minder, maar dat zal ook helemaal goed komen.

 

Vandaag staat een nieuwe ontwormkuur op het programma, Robin en Guusje hebben al gehad. Freek was op dat moment hoog op de klimpaal, dus die krijgt later vandaag. Voor het ontwormen heb ik Robin en Guusje gewogen en beide zijn nu al ruim 1 kg. Teken dat het prima gaat met ze. Alleen hoop ik dat ze niet te snel groeien, want ze zijn nog zo schattig.  

Drie keer drie

Drie poesjes, drie foto's. Elke keer net even anders

 

Robin en zijn propje

 

Robin wil zijn propje niet delen met zijn broers.

Guusje, Robin en Freek

De drie broertjes voelen zich al behoorlijk thuis. Zondag ws het nog wennen en mauwen, maar gisteren leek het er op dat ze hun moeder helemaal niet meer miste. Ze zijn ook met zijn drieen, dat scheelt natuurlijk veel. Eten gaat prima, de kattenbak vinden ze ook zonder problemen. Wanneer ze niet slapen is het een dolle boel. Ze klauteren op de bank, spelen met muisjes en andere speledingetjes en rennen achter elkaar aan. Zo enorm lief. Iedereen die hier komt is weg van ze en ik nog het meest ;-). Freek neemt het voortouw in alles, dat was zondag al en dat is nog steeds.

Freek en Guusje onderzoeken het huis.

Het drinkfontijntje is toch wel intressant.

 

v.l.n.r. Robin, Guus, Freek

Ze voelen zich al helemaal thuis en klauterde zelf op de bank

Ik denk dat dit Guusje is,

omdat ik zijn neusje niet zie, kan ik het niet met zekerheid zeggen ;-)

Ze zijn er

En het gaat heel goed. Freek was de eerste die uit de transportbox kwam en dat was al vrij vlot. Guus volgde hem op de voet en Robin was als laatste.
Freek en Guusje begonnen al snel de kamer te onderzoeken en waren wat vrijer dan Robin. Hij was moe en heeft, na een klein gedeelte van de kamer door gelopen te hebben, liggen slapen in de transportbox.

Na ongeveer een uur zijn Guusje en Freek onder de bank verdwenen. Na een tijd werd Robin wakker en die heb ik toen de kattenbak laten zien. Daarna heeft hij de kamer doorgelopen. Toen was het inmiddels etenstijd geworden en heb ik drie bakjes voer neergezet. Robin  en Guusje hebben al gegeten. Freek nog niet, maar die kwam net onder de bank vandaan, en zit nu ook te eten. Goed teken dus.

Kleine Robin