Guusje moet afvallen

Vorige week schreef ik dat ik de dierenarts gebeld had omdat ik vond dat Guus nogal dik begint te worden. In anderhalve maand was hij ruim een pond zwaarder geworden. Afgelopen dinsdag is hij op het dikke dierenspreekuur geweest bij de assistente. Ik had, helaas, gelijk, Guusje is te zwaar en veel ook. Hij was 6 kilo, zijn buik is te dik en hierdoor heeft hij geen taille en zijn ribben zijn alleen te voelen als je hard duwt. Allemaal tekenen dat hij te dik is. Er moet in elk geval 1.5 kg af en als hij 4,5 kilo weegt dan wordt gekeken of er misschien nog een halve kilo af moet.

Voorlopig is het nog lang niet zover. Het gaat waarschijnlijk meer dan een jaar duren voor de anderhalve kilo er af is. Katten mogen niet te snel afvallen, want dat is niet goed voor ze omdat ze dan leververvetting kunnen krijgen wat dodelijk kan zijn.De assistente heeft echt de tijd genomen om alles uit te leggen en mijn vragen te beantwoorden.

Ze gaf me een aantal opties voor Guus om af te vallen.
1) het gewone voer, maar dan afwegen en minder geven, dat zou wel heel lang duren.
2) dieetvoer en dat bij de dierenarts kopen, dan zijn de controles gratis.
2) dieetvoer maar kijken of ik het via internet of ergens anders kon kopen en het niet via de dierenarts aanschaffen.

Omdat ik het belangrijk vind dat Guus goed gecontroleerd wordt, heb ik ervoor gekozen om het voer gewoon bij de dierenarts te kopen. Ik heb op internet gekeken en ben tot nu toe geen goedkopere optie tegengekomen.  

Dieetvoer Guusje

Het voer kost 21 euro voor een zak van 1.5 kilo en 50 euro voor een zak van 4 kilo, dan is het in gebruik iets goedkoper.  Met een kleine zak doet Guus precies 4 weken en met een grote zak iets langer dan 10 weken. Omdat er op een kleine zak smaakgarantie zit, heb ik nu een kleine zak. Als Guus het niet lekker zou vinden, krijg ik mijn geld terug. Hij moest wennen, ook aan het apart eten, maar hij eet het voer. De andere poezen moeten ook wennen omdat het voer er niet meer de hele dag staat, maar ik vind het heel goed gaan, ze pikken het snel op en staan niet 's ochtends om 5.00 uur bij op mijn bed omdat ze honger hebben.

Over twee weken moeten we terug voor controle en dan gaat Freek ook mee voor de zekerheid, want die is  toch ook aan de zware kant als ik het zo bekijk. Met hem wilde ik wachten tot oktober, maar het lijkt me beter om hem eerder te laten nakijken.

Guus gaat voor controle

Gisteren heb ik contact opgenomen met de dierenarts, omdat ik toch zeker wil weten of Guus echt te zwaar is en zo ja wat er dan de beste manier is om er iets aan te doen. Ik wilde eerst tot oktober wachten, dan moeten de poezen weer geënt worden, maar Guusje was in anderhalve maand meer dan een halve kilo aangekomen en dat vond ik veel. Als ik tot oktober wacht is hij misschien 7 kilo of nog meer. En alles wat te veel is, moeten we er dan maar weer af zien te krijgen. Dus ik bellen. Er werd het een en ander gevraagd, maar zo aan de telefoon kon de assistente niet zeggen of Guusje echt te dik is voor zijn bouw, dan is het beste dat we langskomen. Bij de dierenarts hebben ze een speciaal dikke dieren of obesitas spreekuur bij een van de assistenten die zich gespecialiseerd heeft tot een soort diëtiste. Er zijn waarschijnlijk zoveel dieren die te dik zijn, dat dit spreekuur in het leven is geroepen. Het spreekuur bij de assistente is gratis en zij kan kijken of Guusje te zwaar is en als dat zo is wat dan het beste is.

Dinsdagochtend mag Guusje komen. Ik ben benieuwd. Misschien is het allemaal voor niets en is hij helemaal niet zo dik, maar ik ben wel blij dat ik het even laat controleren. Mozart* was ruim 8 kilo en die had gezondheidsklachten en dat wil ik bij Guusje voorkomen.

Guusje is te dik

Guusje, nou zeg maar Guus, is te dik. De poezen zijn nog geen 1 jaar, dat worden ze 24 juli, maar Guusje weegt nu 6.2 kilo. In mei was dat nog 5.6 kilo. dus als hij zo doorgaat is hij straks 7 of 8 kilo schoon aan de haak en dat is teveel. In tegenstelling tot zijn broers gaat Guusje rustig door het leven. Hij ligt, luiert en ontspant, terwijl zijn ongediagnostiseerde ADHD broer Robin, door het huis rent en draaft en dat is ook in gewicht te zien. Robin is nog geen 5 kilo.


Guusje vanavond, poot recht naar voren is een familiekwaal, zijn broer doen dat ook ;-).

 Er een drie redenen waarom ik Guusje het liefste niet op dieetvoer zet.
1) Ik vind hem te jong voor light of dieetvoer
2) het is met drie draakjes moeilijk om er eentje op dieet te zetten en de rest niet
3) lightvoer is duur en er zit een hoop troep in.

Omdat ik Guusje het liefste zie afvallen en niet verder zie aankomen, moet er toch wat gebeuren. Meer bewegen helpt niet echt. Nu kreeg ik van iemand op een kattenforum het advies om voorlopig alleen blikvoer te geven. Een van haar poezen die zo'n 8 kilo woog, viel er 3 kilo mee af. Ik vind het zeker het proberen waard.

In oktober moeten ze voor een enting naar de dierenarts en ik hoop dat er dan een kilo of 2 af is. Als de dierenarts zegt dat Guus op dieetvoer moet doe ik dat natuurlijk, maar ik hoop dat op deze manier te voorkomen.

Siësta

 

Vandaag is het drietal 7 maanden oud.

Bijna 7 maanden oud

Aanstaande zondag zijn Robin, Freek en Guusje alweer zeven maanden oud. De tijd gaat snel en ze groeien zo hard dat ze al een tijdje geleden voer voor volwassen katten mogen hebben van de dierenarts. Maar omdat ik nog een grote zak kittenvoer had, krijgen ze dat nog steeds. Volgende week ga ik volwassen voer met het kittenvoer mengen om ze langzaam te laten wennen.

Het is alweer een tijd geleden dat ik hier foto's van de draken heb geplaatst. Het zijn met recht draken en geen draakjes meer, want ze groeien als kool. En ook zijn ze behoorlijk ondeugend en halen veel kattenkwaad uit, er is al genoeg gesneuveld en de eerste behangreparatie is al uitgevoerd ;-). 

Guusje

Robin

Freek

Het aardappelschil monster

Guusje, Robin en Freek zijn vandaag 26 weken oud, en donderdag zijn ze alweer een half jaar, waarvan ze alweer vier maanden hier zijn. Het is alsof ze er altijd al geweest zijn en zijn niet meer weg te denken. Ze zijn grappig, lief, gezond, gek snoezig, baldadig, sloperig en doen hun naam stalkers een eer aan, want ze volgen alles wat hier in huis gebeurd. Of ik iets doe hier in huis of iemand anders, overal moeten ze met hun neus bij zijn. De laatste tijd komen de karaktertjes naar voren. Guusje heeft zich ontwikkeld als een aardappelschil monster. Zodra ik aardappels sta te schillen komt hij erbij. Hij ruikt het denk ik, want waar hij in huis is, of hij slaapt, in een andere ruimte is of dat hij loopt te rennen, hij stopt ermee en komt erbij om met zijn neus in de aardappelschillen te duiken en ze een voor een mee te nemen. Hij neemt ze daarna stuk voor stuk mee om de kamer ermee te versieren.

Helaas voor hem, ik haal de schillen zo snel mogelijk weer weg, want soms gaat hij erop kauwen en dat lijkt me niet zo gezond. Maar elke keer komt hij weer nieuwe halen. Zo leuk om te zien, dit is echt zijn ding. Heel grappig.

Even oefenen

Volgende week moeten Freek, Robin en Guusje enige tijd in de bench doorbrengen. Ze gaan er al regelmatig in en spelen of slapen dan. Maar altijd staat het deurtje op, want ik sluit ze natuurlijk niet op als het niet nodig is. Vandaag heb ik, toen ze alle drie in de bench waren, het deurtje wel even dicht gedaan om te zien hoe ze zouden reageren. Wel....ze reageerden niet. Misschien hadden ze, door het spelen, nog niet goed in de gaten dat het deurtje dicht was of ze vonden het niet erg, maar het deed ze niets.

Naar verwachting zitten ze volgende week enkele uren in de bench en dat is natuurlijk een groot verschil met een paar minuten. Maar ik heb er vertrouwen in dat het goed zal gaan. Ze zitten dan tenslotte niet alleen in de bench en kunnen het gedrieën goed vinden. Met voldoende speelgoed, eten en drinken zal het allemaal best goed komen en zijn die paar uurtjes goed te doorstaan zijn.

Pakketje voor de heren

 

 

 

 

 

 

 

Over  een week of twee komen er mensen van de woningbouw wat klussen doen. Drie kleine, snelle, ondernemende, nieuwsgierige poesjes, die vlak voordat een deur dicht gaat er nog even doorheen glippen, en werkmensen die in en uit lopen, met open voordeur, is geen goede combinatie. Daarom een plek om de heren (poezen, niet de werkmensen ;-) ) even op een veilige plek te houden. Normaal blijft de deur van de bench gewoon open en kunnen Freek, Robin en Guusje zelf uitmaken of ze er in gaan of niet, alleen als er veel in en uit gelopen wordt gaat het deurtje even dicht. De bench is ook handig voor als een van de poezen ziek is en verzorgd moet worden of rust moet houden, alleen hoop ik hem daar nooit nodig voor te hebben.

Katten logica

 

Toen ik tijdens het verschonen van de kattenbakken, schoon grit ging halen, vond Guus dat wachten echt niet langer kon en ging toch op de bak die ik net had verschoont. Freek dook op hetzelfde moment in de voorraadton met grit.

Als kool

Robin, Freek en Guusje groeien als kool. Ze zijn echte peuterpoezen geworden en worden met de dag ondeugender. Zonder problemen springen ze op banken, stoelen, bedden en lage tafels. En via, via is nu bijna elke plaats waar ze heen willen te bereiken. Ik moet uitkijken met wat ik waar neerleg, voor ik het wist deed de hoofdtelefoon van mijn mp4 het niet meer, omdat er een kabelbreuk in zat. ;-). Goede les om die niet meer zomaar op tafel te laten liggen.

Wanneer ze niet in de klimpaal liggen te slapen, is er altijd wel eentje in de buurt. Zit ik op de bureaustoel, dan willen ze erbij en meestal ligt er wel een of twee achter me. Zit ik tv te kijken of te lezen dan ligt er altijd wel eentje op schoot. Maar vaak liggen ze alle drie bij me. Ze zijn gelukkig heel sociaal en aanhankelijk. In het begin hielden Guusje en Freek nog wat afstand, maar dat is helemaal over. Zodra er iemand binnenkomt, wordt diegene door de drie musketiers gelijk begroet, besnuffeld en soms zelfs vrolijk besprongen ;-). Zodra er mensen in de hal zijn, lopen de poezen al naar de kamerdeur, ha, mensen lijken ze te denken. Leuk! Dan willen ze geaaid en geknuffeld worden en het liefste zo lang mogelijk. Wil je me optillen, geen probleem, graag zelfs. En Guus kruipt gelijk op schoot als hij de kans krijgt. Ze willen overal bij zijn en alles in de gaten houden, nieuwsgierig dat ze zijn. Het gaat dus super met ze en morgen zijn Freek, Guusje en Robin hier alweer vijf weken. Tijd vliegt voorbij met ze.

Kat in de theedoeken

 

 

Guus heeft een variatie gevonden op de bekende "kat in de gordijnen".
Hij hing in de theedoeken die hingen te drogen.

Cavia kijken

Gisteren zijn de cavia's, Garfield en Humphrey, verhuist. Ze stonden voor het raam en dus ook voor de radiator. Nu de verwarming weer aan is, moest er een andere plaats voor ze worden gevonden, anders zou het veel te heet onder hun voetjes worden. Caafjes kunnen niet goed tegen warmte en daarom gingen ze gisteren verhuizen. Nu staan Humphrey en Garfield bij de eettafel. Zelf vind ik dat een goede plaats. Daar zit ik namelijk zelf vaak en vind ik het leuk om ze daar te hebben, maar of de cavia's dat wel zo'n leuke plek vinden weet ik niet.
De hokken staan namelijk op standaards en zijn wat hoogte daardoor ongeveer gelijk met de eettafel. Wat poesjes Draakje, Spookje en Monstertje eerst niet konden, kunnen ze nu wel. Ze kunnen  bij de tralies van de hokken. En dat is natuurlijk erg interessant. Normaal hoorden ze de cavia's en keken ze vanaf een krabpaal naar ze. Soms ging ik met een poesje bij hen kijken, maar nu kunnen ze zelf naar hartenlust de cavia's zien en.........plagen :-( .Want nu kunnen er pootjes door de tralies, kunnen ze op de hokken lopen waardoor de caafjes meer aandacht krijgen dat ze eigenlijk willen hebben. Ook zouden Humphrey en Garfield op hun beurt weer in poezenpootjes en idem staarten bijten als ze dat zouden willen, maar daar heb ik nog geen pogingen van gezien. Ook zijn ze behoorlijk rustig onder de aandacht van de poezen. Ze zijn gelukkig niet bang van ze of gestrest van ze en lijken het soms zelf leuk te vinden al die extra aandacht.

 

Freek op de hokken, Humphrey en Garfield kijken wat hij doet

 

Guus en Garfield snuffelen aan elkaar

 

   

Robbertje stoeien

 

Soms gaat er niets boven een broedelijke stoeipartij

Een eneverende middag

Vanmiddag hadden Guusje, Robin en Freek hun eerste afspraak bij de dierenarts. Ze zijn ruim negen weken oud en het was de hoogste tijd om nagekeken te worden en gestoken geworden door twee naalden. Eentje voor de eerste inenting en eentje voor een chip. Ze gingen met interesse in de vervoersbox, maar op het moment dat het deurtje dicht ging, hadden ze door dat het ernst was. In de auto werd een hoop zielig gemauwd en werden diverse pogingen ondernomen om uit de vervoersbox te komen, iets wat natuurlijk niet lukte. Robin kwam er wat gehavend uit. Niets ernstig, maar hij had een kras op zijn neus.

Bij de dierenarts viel het allemaal mee, kan ik rustig zeggen, want ik stond erbij en keek ernaar ;-). Ze werden gewogen, nagekeken en kwamen de drie draakjes in aanraking met de eerder genoemde naalden. Alleen Freek piepte even toen hij een chip kreeg, maar verder hebben ze zich keurig gedragen. Ze werden alle drie goed bevonden, ze zijn tip-top in orde en kregen na afloop een bewijs van goedkeuring mee in de vorm van een dierenpaspoort.

Thuis gekomen was het bijkomen van de ervaringen en hebben hebben Guus, Robin en Freek een tijd geslapen om alle nare ervaringen een plekje te geven.

Freek en Guus uitgeteld na thuiskomst

Robin is ook heel moe

 

'Bewijs van goed gedrag'

Mandje met poezen

Touwtje van het licht

 

Het touwtje voor het licht in de badkamer

is wel erg leuk.

Twee maanden oud

Vandaag zijn Guusje, Robin en Freek twee maanden oud. Gisteren was het een week geleden dat ze hier kwamen wonen en het gaat prima met hen. Ze lopen door het huis alsof het van hen is en ik heb vorige week niet het idee gehad dat ze hun moeder missen. Eten gaat prima, net als drinken. Ze zijn regelmatig heel actief en rennen gedrieën door het huis en onderzoeken van alles en alles wat beweegt moet bekeken en besprongen worden.
Robin komt regelmatig naar me toen en wil dan opgetild en geknuffeld worden. Hij kan ook uren op schoot liggen en spelen. Guusje en Freek hebben dat nog minder, maar dat zal ook helemaal goed komen.

 

Vandaag staat een nieuwe ontwormkuur op het programma, Robin en Guusje hebben al gehad. Freek was op dat moment hoog op de klimpaal, dus die krijgt later vandaag. Voor het ontwormen heb ik Robin en Guusje gewogen en beide zijn nu al ruim 1 kg. Teken dat het prima gaat met ze. Alleen hoop ik dat ze niet te snel groeien, want ze zijn nog zo schattig.  

Guus zoekt het hogerop



Guus houdt, net als alle katten, van klimmen. Soms is hij net een apie. Regelmatig zoekt hij de hoogte op en haalt soms rare capriolen. uit. 



 

Drie keer drie

Drie poesjes, drie foto's. Elke keer net even anders

 

Guusje, Robin en Freek

De drie broertjes voelen zich al behoorlijk thuis. Zondag ws het nog wennen en mauwen, maar gisteren leek het er op dat ze hun moeder helemaal niet meer miste. Ze zijn ook met zijn drieen, dat scheelt natuurlijk veel. Eten gaat prima, de kattenbak vinden ze ook zonder problemen. Wanneer ze niet slapen is het een dolle boel. Ze klauteren op de bank, spelen met muisjes en andere speledingetjes en rennen achter elkaar aan. Zo enorm lief. Iedereen die hier komt is weg van ze en ik nog het meest ;-). Freek neemt het voortouw in alles, dat was zondag al en dat is nog steeds.

Freek en Guusje onderzoeken het huis.

Het drinkfontijntje is toch wel intressant.

 

v.l.n.r. Robin, Guus, Freek

Ze voelen zich al helemaal thuis en klauterde zelf op de bank

Ik denk dat dit Guusje is,

omdat ik zijn neusje niet zie, kan ik het niet met zekerheid zeggen ;-)